Recent is Brenda Frederiks tot ons Comité van Advies (CvA) toegetreden. We stelden Brenda drie vragen:
- Wat betekent het recht op gezondheid voor jou?
- Hoe wil je jouw brede professionele ervaring inzetten voor JWS? Wat wil je bereiken of toevoegen?
- Wat zou jij iedere zorgverlener toewensen als het om mensenrechten gaat
Het recht op gezondheid is voor mij allereerst een juridisch begrip dat ligt vastgelegd in onze Grondwet. Dat betekent dat de overheid een belangrijke verantwoordelijkheid heeft om ervoor te zorgen dat de zorg toegankelijk, bereikbaar en kwalitatief van een goed niveau is. Dat zijn termen die om een nadere uitwerking vragen in de praktijk. Waarbij het belangrijk is dat ook kwetsbare mensen toegang hebben tot goede zorg. Het is aan de overheid om daar toezicht op te houden. Kortom, het recht op gezondheid is een belangrijk mensenrecht. Dat moet gepaard gaan met waarborgen, en belangrijk is dat er ook toezicht op wordt gehouden en dat partijen worden aangesproken.
Ik vind het belangrijk dat mensen in de praktijk, maar ook patiënten/cliënten en naasten zelf op de hoogte zijn van mensenrechten. We hebben mooie wetgeving maar hoe komt de kennis over deze mensenrechten, en concreter diverse rechten die vastgelegd zijn in wetten bij de mensen zelf om wie het gaat.
Er wordt vaak gedacht dat een wet – bijvoorbeeld de Wet zorg en dwang. – leidt tot juridisering van de zorg. Denk daarbij aan allerlei administratieve verplichtingen. Maar als een zorgverlener meer handelt in het licht van de mensenrechten van cliënten/patiënten is wellicht ook minder administratie nodig. Denk bijvoorbeeld aan het open deuren beleid in verpleeghuizen. Het uitgangspunt zou moeten zijn dat iedereen naar buiten mag in een verpleeghuis (nee, tenzij). Je hoeft dan alleen allerlei stappen te zetten en te verantwoorden als iemand niet naar buiten mag. Maar wat we nu zien is dat deuren nog dicht zijn en dat als deuren opengaan, voor elke client wordt verantwoord of iemand wel of niet naar buiten mag. Dat is een beetje de omgekeerde wereld die onnodig leidt tot hoge administratieve lasten. En vaak speelt de wens van de familie ook nog een belangrijke rol, vooral als zij niet willen dat hun familielid naar buiten gaat. Het is dus belangrijk om als zorgverlener de wens van de cliënt centraal te stellen, mede in het licht van zijn of haar wensen.