Datum: Vrijdag 6 april van 14.30 tot 17.00 uur.
Registratie en inloop vanaf 14.00 uur.
Locatie: Amnestyhuis, Keizersgracht 177, Amsterdam (zie routebeschrijving).
Het inschrijvingsformulier vindt u onderaan deze pagina.
Introductie
In vroegere tijden namen mijnwerkers als ze ondergronds gingen een kanariepietje mee. Begon de kanarie te zieltogen dan wisten ze dat er iets goed mis was en dat ze maatregelen moesten nemen. De sterke stijging van het aantal daklozen de laatste jaren wordt wel gezien als zo’n kanariepietsignaal. Zo’n signaal gaf ook de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) vorig jaar af. In het rapport “Weten is nog geen doen” constateert ze dat er een behoorlijk verschil is tussen wat er van mensen verwacht wordt en wat ze daadwerkelijk aan kunnen. Gevolg is dat ze verzeild kunnen raken in situaties waarin hun redzaamheid ontoereikend is en ze in een neerwaartse spiraal raken die zelfs kan resulteren in dakloosheid. Het groeiend aantal cliënten in de daklozenzorg is te zien als het kanariepietje dat duidelijk maakt dat er iets niet deugt.
Een groot aantal daklozen heeft psychiatrische problemen, is verslaafd en/of heeft een licht verstandelijke beperking. Het College voor de Rechten van de Mens wees er onlangs op dat mensen met een verstandelijke handicap of met een chronische psychische aandoening toegankelijkheidsproblemen ervaren, die niet veroorzaakt worden door hun handicap maar door de wijze waarop de samenleving is ingericht. Voor deze mensen bestaan er tal van voorzieningen in de geestelijke gezondheidszorg, gehandicaptenzorg en verslavingszorg. Maar voor veel van hen die niet (meer) in de reguliere zorg terecht kunnen of willen komen resteert de daklozenzorg Deze wordt dan ook wel gezien als het afvalputje van de zorg.
Programma
Om meer inzicht in deze problemen te krijgen komt allereerst het WRR-rapport letterlijk in beeld. Daarna zal Dr. Lia van Doorn, lector bij het Kenniscentrum Sociale innovatie van de Hogeschool Utrecht, de problemen en ontwikkelingen in het daklozencircuit en de opvang en zorg voor daklozen belichten.
Ervaringsdeskundige, ex-dakloze Wim Eickholt laat ons samen met Muriël Koek kennismaken met het Utrechts straatleven in woord en chansons: “De zwerver en de zangeres”. Dr. Joanneke van de Nagel, psychiater/onderzoeker/opleider bij Tactus verslavingszorg gaat in op de mogelijkheden om in de reguliere zorg te voorkomen dat mensen in het afvalputje terecht komen.
Tot slot kan de zaal in discussie met het forum: Lia van Doorn, Wim Eickholt en Joanneke van de Nagel.
14.00 – 14.30 Registratie, inloop, koffie
14.30 – 14.35 Opening door de voorzitter van de Johannes Wier Stichting, Fransje Snijders
14.35 – 14.50 Korte inleiding Wil Voogt
14.50 – 15.20 Lia van Doorn ‘Een eigen huis, een plek onder de zon. Dakloosheid in Nederland’
15.20 – 15.40 Pauze
15.40 – 16.15 Optreden zwerver en meisje
16.15 – 16.45 Joanneke van de Nagel ‘Kwetsbare, kansrijke kanariepietjes? – over LVB en verslaving’.
16.45 – 17.00 Forum + slotwoord
Daarna is er ruimte voor napraten bij een drankje en een hapje.
Aan deelname aan het symposium zijn geen kosten verbonden. Donaties zijn welkom op NL39TRIO0254695922.
U kunt zich inschrijven met onderstaand formulier.
